Dag 9 van Hardenberg naar Ommen

De herfst van 2012 wilden wij niet aan ons voorbij laten gaan en dus stond het al een tijdje in de planning om de mooie herfstkleuren tijdens een wandeling over het Pieterpad te gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan en we kozen voor in 1 dag op en neer. Zuslief uit Den Haag zat dan ook om half negen vanochtend in de trein naar Hardenberg. Even een stop in Zwolle om Ilonne en Lisa op te halen. Alles verliep erg op tijd en na een 'toch wel' lange reis kwamen wij rond 11 uur vanochtend in Hardenberg aan. Even een kop koffie in een echt Drents koffiehuis en toen 'en route'. Het was een prachtige warme herfstdag en al snel moesten kleren uit en dingen gewisseld worden. Dat doen Ilonne en ik overigens zeer regelmatig tijdens onze wandelingen. Na het winkelcentrum van Hardenberg werd het al snel landelijker. Erg bijzonder was de eerste pleisterplaats Rheeze. Wij keken onze ogen uit in dit prachtige authentieke brinkdorp. Het lijkt wel of de tijd daar heeft stil gestaan. Een lekker boerenijsje gegeten en voor 'ooit' nog een leuke sfeervolle bed and breakfast gespot. Ilonne viel vooral op het overweldigende uitzicht vanuit deze b&b. Na de indrukwekkende stuw bij Junne vervolgden wij onze weg vooral door het bos. Nog niet overal in herfsttooi maar toch prachtige kleuren in de bossen. Wij genoten van de mooie paden en van de afwisseling van deze etappe. Mooie dorpen met bossen en landerijen afgewisseld. Voldoende bankjes en picknicktafels onderweg en hier en daar catering door de omwonenden. 21 kilometer was op deze manier goed te doen en rond 6 uur kwamen wij in Ommen aan. Het traject Coevorden -Hardenberg of andersom is nu het eerstvolgende doel.

dag 7en 8: Schoonloo/Sleen en Sleen/Coevorden

Op maandag 17 september 2012 was het alweer voor de derde keer dat Ilonne en ik een stuk Pieterpad gingen lopen. We hadden er zin in en besloten om in de loop van de middag af te spreken op station Zwolle om vandaar uit samen verder te reizen naar het mooie brinkdorp Sleen in Drenthe. Lisa was ook weer van de partij en enthousiast begroette ze mij op het station.

Zo rond 16.00 uur kwamen wij in Sleen aan. Bij de bakker dronken wij buiten op het terras een kopje koffie en ik nam een ijsje terwijl Ilonne een heerlijk schuimtaartje koos. De AH lag naast de bakker dus even later vertrokken wij met een gevulde tas naar onze Bed & Breakfast in Sleen, 'de Sleense Joffers'. Deze mooie B&B ligt enkele kilometers buiten het centrum van Sleen. Na ongeveer 20 minuten wandelen kwamen wij aan. Wij werden erg hartelijk ontvangen door Annelies, één van de Sleense Joffers... :-) Een prachtige tuin, een geweldig mooi ingerichte kamer en een stookhuis waar je gezellig iets kunt eten was ons domein voor de komende 2 nachten. Zowieso een aanrader voor iedereen die dit traject loopt. Heerlijk.

Nadat wij ons tegoed hadden gedaan aan een heerlijk kaasje, een salade en stokbroodje gingen wij redelijk op tijd naar bed. De volgende dag stond namelijk het langste traject van het Pieterpad op het programma namelijk van Schoonloo naar Sleen, 24 kilometer.

Dinsdag 18 september

Om half negen stond het ontbijt klaar voor ons in het stookhuisje. Verse broodjes en verse jus, eitjes en van alles extra om mee te nemen. Tijdens de wandeling is er namelijk geen enkele plaats waar je iets kunt kopen. Dus met de rugzakken gevuld met broodjes en water voor onderweg bracht Annelies ons naar Schoonloo (inbegrepen in 2-daags arrangement). Zo rond 10.30 uur begonnen wij in de regen aan het langste traject van deze LAW.

Bos, bos en nog eens bos, en ook nat bos en geen bankjes.... Maar het was prachtig. Overal paddestoelen en zelfs cantharellen aan de kant van het pad. Prachtige tondelzwammen en met vele kleuren mos begroeide boomstronken. Na de vele lange bospaden verlangde ik wel naar wat meer uitzicht en dat kwam op het einde van de wandeling toen we in de buurt van Sleen kwamen.

Na een snelle boodschap bij AH en smeerseltjes voor Ilonne bij de drogist besloten we om meteen door te lopen naar de B&B voordat de vermoeidheid ons niet meer vooruit zou krijgen. De laatste drie kilometers konden er nog wel bij en vermoeid maar trots arriveerden we na 27 kilometers 'thuis'.

Wij hadden voor die avond een 3-gangen surprise menu besteld bij de Sleense Joffers en we konden zo rond 18.00 uur aanschuiven. We aten een verrassend voorgerecht en een heerlijk hoofdgerecht en het toetje van Annelies, apple crumble, konden wij ook niet laten staan.

Woensdag 19 september

Wederom een heerlijk ontbijtje met extra broodjes om een lunchpakket te maken. Ilonne vond het beter als Lisa die dag niet meer mee zou lopen. Ook omdat de route vooral over wegen ging waar Lisa toch niet los mocht lopen. Wessel kwam Lisa halen en kon zo ook nog even de B&B bewonderen.

Het weer zat mee. Blauwe lucht en een zonnetje. We namen afscheid van de Sleens Joffers en met de rugzak op begonnen wij aan het traject Sleen-Coevorden. Een traject van 21 kilometer. We liepen langs het Oranjekanaal en Ilonne keek af en toe achterom, wat meestal geen goed teken is. Zo ook deze keer niet. Ineens barstte het los. Striemende regen met wind en deze wind hadden wij tegen! Snel kleedden wij ons om en zuslief Ilonne was goed beschermd. Zuslief Hedy wat minder en werd dus ook goed nat.

Toen de regen stopte kwamen wij aan in het plaatsje Dalerveen. Gelukkig was er 1 tentje open met koffie en appelgebak. Wij konden even bijkomen van de regenbui en de spullen laten drogen.

De wandeling naar Coevorden verliep enorm voorspoedig. Dit kwam waarschijnlijk doordat het een afwisselende tocht was en omdat wij inmiddels voor hetere vuren gestaan hadden. Wij waren om goed 15.00 uur al in Coevorden en besloten om snel in de trein te stappen en op tijd thuis aan te komen. Het waren vermoeiende maar inspirerende dagen. Op naar de volgende keer.

Dag 6: van Rolde naar Schoonloo

Na een prima nacht voor zowel Ilonne, Lisa en voor mij gingen wij met alle bagage om half negen op weg naar bakker Joost in Annen. Onze gastvrouw van de B & B had een familiedag en dus mochten wij bij de bakker gaan ontbijten. Het was een heerlijk ontbijt en het brood kon niet verser en knapperiger. Ik had enkele dagen geleden een belbus besteld die ons van Annen naar Rolde kon brengen. In het noorden van Nederland bestaan dit soort dingen. Er rijdt dus een bus op gezette tijden maar hij rijdt alleen als je 'm reserveert. Toen wij even te vroeg aan kwamen lopen stond er inderdaad een minibusje op ons te wachten. De aardige chauffeur startte na even (op niemand) wachten de bus. Wij hoefde deze rit naar Rolde niet te betalen. Deze ging op rekening zei de vriendelijke chauffeur.... Wederom begon de wandeldag dus in rolde maar nu was ons einddoel Schoonloo. Een wandeling van 18 kilometer. Het begon prima, lekker weer, geen regen. Even later, op een enorm lang bospad begon het echt te plensen. Met bakken viel het uit de lucht. Deze wolkbreuk duurde wel een uur en gedurende dat hele uur liepen wij over dat lange bospad. Dan kun je toch wel zien dat Ilonne echt een bikkel is en zich zonder morren of klagen overgeeft aan de situatie. Ik heb het daar moeilijker mee maar..... na regen komt zonneschijn en ook nu was dat zo. Na een kopje koffie onderweg liepen wij het laatste deel van de wandeling met een prachtig zonnetje waardoor we gelukkig ook nog optimaal konden genieten van de prachtige heidevelden en de geheimzinnige bossen. Om 17.00 uur de bus vanuit Schoonloo naar Assen genomen en in Zwolle goed afscheid genomen. Op naar de volgende keer.

Dag 5: van Rolde naar Zuidlaren

Na een heerlijk ontbijt in onze b& b in Annen bracht de gastvrouw Marinette ons naar Rolde. Het blijkt eenvoudiger te zijn om met de bus vanuit Zuidlaren naar Annen te gaan dan vanuit Rolde naar Annen. Wij liepen de route dus ook andersom vandaag. Het regende 's ochtends al en op ongeveer 1 uur na heeft het de hele dag geregend. Jammer maar desalniettemin was de route overweldigend mooi. Prachtig heidegebied met waterplassen, zandverstuivingen en Schotse Hooglanders. Lisa had zichtbaar plezier toen zij op de heide los mocht lopen. Zij sprong met 4 poten in de lucht van blijdschap. Opeens hoorden wij Lisa een gek geluid maken, een soort piepend blaffen. Uit het niets sprong een haas, achtervolgt door een Bracco Italiano het pad op. Het haas schrok zo van Ilon dat hij zowat op Ilon sprong en daarna snel het hazenpad koos. Lisa deed het prima, Ilon kon haar bij het haas weghouden. In het plaatsje Gasteren wilden wij een pannenkoek gaan eten. Wij hoorden namelijk dat de pannenkoeken daar prima waren. Op de deur stond 'verboden voor honden' maar aangezien er niemand binnen zat dacht ik dat we misschien toch Lisa even mee mochten nemen naar binnen. Helaas! De eigenaresse was er niet van gediend. Gelukkig konden wij,veel later, bij de Drentse Aa een heerlijke pannenkoek eten. Zeegse is de plaats waar de vader van Ilon een huisje had dus lopend door dit gebied komen allerlei herinneringen naar boven..... Bijzonder zijn de gedichten op Dennenoord. Deze laten de geschiedenis van de ' Vereeniging tot Christelijk verzorging van krankzinnigen en zenuwlijders' in Nederland goed zien. Zo rond 16.00 uur kwamen wij aan in Zuidlaren. Met de bus in 15 minuten naar Annen en daar weer heerlijk bijgekomen. Een mooie en regenachtige dag!!!

Dag 4: van Haren naar Zuidlaren

De tweede keer met de NS. Geoefende NS reizigers zullen niet zo snel meer schrikken maar ik wel toen ik op het Centraal station, gepakt en gezakt, goed voorbereid op de reis die komen ging ontdekte dat de trein via Utrecht naar Amersfoort niet reed!! Hoe kan een trein nu niet rijden...??? Je moet toch van je vervoer op aan kunnen. Enfin, volgens een mevrouw in een informatiehokje moest ik via Schiphol reizen en wel METEEN instappen. Volgens de conducteur vd trein moest ik echter naar Amsterdam Centraal en daar overstappen op de trein naar Amersfoort alwaar Ilonne op mij stond te wachten. Wederom vertrokken wij 'a cause de NS' met minimaal een half uur vertraging. Lisa was er ook weer bij en volgens mij was ze me nog niet vergeten. Zij begroette mij enthousiast en leek er weer zin in te hebben. Toen de conducteur uiteindelijk kwam kreeg Ilonne het ineens Spaans benauwd. Zij realiseerde zich ineens dat zij wel een treinkaartje voor Lisa had gekocht maar dat zij zelfvergeten was om in te checken. De conducteur maakte er gelukkig geen groot iets van en Ilonne mocht op het volgende perron nog inchecken. De hele reis naar Haren kostte haar dus maar 7 euro. 'Some have all the luck' Het laatste stukje reis verliep rustig en rond 13.00 uur namen wij de bus in Haren naar het beginpunt van de tocht van vandaag. Het viel allemaal niet mee..... Jas aan, jas uit, regenhoes over rugzak, oh nee, eerst nog iets pakken.... Paraplu open, paraplu dicht, warme broek aan of uit.... En uiteindelijk na ongeveer 1 kilometer sukkelen kwamen wij op gang. Het was een prachtige wandeling door een enorm groen en landelijk landschap. Af en toe kwam er zelfs een zonnetje tussen de buien door. Zo'n 6 kilometer voor Zuidlaren besloten wij koffie te drinken in een mooie oude boerderij, nu een restaurant. Ilonne meende Miep te herkennen, de vrouw van Bob, een neef van Ilonne. Ongelooflijk en wat leuk om op deze manier je familie tegen te komen. Na een heerlijk stuk appeltaart vertrokken wij voor de laatste kilometers van de dag. Hoe schattig, een eindje verderop een tuin met een rustplek voor Pieterpad lopers met drankjes, koffie en thee, marsjes etc tegen een kleine vergoeding. Leuk hoor. Een tijdje later liepen wij Zuidlaren binnen met zijn mooie brink en nadat we eten hadden gekocht voor Lisa hebben wij zelf ook heerlijk gegeten bij ni hua, lekker Japans . Om 21.00 uur de bus genomen naar Annen. Wat wij steeds tegenkomen hier in het noorden is dat alle buschauffeurs ons willen helpen op de juiste plek uit te stappen. Soms rijden zij daar zelfs een stukje voor om... Ons b&b in Annen is weer super. Mooie grote kamer met een praktische en grote woonkeuken. Vriendelijke eigenaresse Marinette, die ons morgen naar Rolde brengt waar wij dag 2 van Rolde naar Zuidlaren, 18 kilometer gaan lopen. Joepie, zonder rugzak want morgenavond slapen wij hier weer.

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens onze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waar wij zijn geweest! Meer informatie over ons en de reis die wij maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op onze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Ilon en Hedy

Dag 3: Wierumerschouw - Haren

De zon scheen niet wat de dag somberder maakte dan beide dagen daarvoor. Het waaide enorm en de temperatuur was niet hoger dan 16 graden. 'Goed wandelweer' vond Ilonne. 'Beetje somber' vond Hedy.

De eerste bezienswaardigheid was het kerkhof van Wierumerschouw. Dit kleine kerkhof lag prachtig op een terp en was beslist de moeite waard om even rond te kijken. Bijzonder en een beetje luguber ook wel.

Eenmaal weer en route nam Lisa een bad in de sloot. Waarschijnlijk ging zij achter eenden aan. Mij verbaasde het hoe snel Lisa een eind verder is. Wat een behendige hond. Ilonne ademde pas weer uit toen Lisa heelhuids op de kant klom.

De wandeling was mooi en de gesprekken tussen Ilonne en mij intens waardoor we eigenlijk plotsklaps in Groningen stad waren.

In het centrum aangekomen was het 12.00 uur. We aten een lekkere lunch bij Doppio waar de koffie ook echt zo Italiaans is als de naam van de zaak doet vermoeden. Heerlijk. Hier besloten we om nog zo'n 8 kilometer verder te lopen naar Haren zoals we van te voren bedacht hadden.

Het begon wel iets meer te regenen maar gelukkig hield het ook weer snel op en voordat we de stad uit waren was het weer droog.

Een prachtige route langs het water met uitzicht op het Hoorndiep en het Paterswoldsemeer. Allerlei woonboten langs de kant en veel wandelaars en fietsers op ons pad. Ook kwamen we langs een soort 'kraamwei' waar elke koe een nog heel klein en jong kalf had. Toen wij langsliepen werd er een kalf geboren. Enkele minuten na de geboorte ging het kalf al op onderzoek uit en moest de moeder moeite doen om het kalf nog schoon te likken. Mooi om te zien.

Eenmaal in Haren moesten we zo'n twee kilometer door het stadje lopen om bij het station te komen. De laatste loodjes. Wij liepen door de Kromme Elleboogstraat, daar waar de vader van Ilonne en Erik, Gerhard Boerema vroeger woonde.

Wij hoefden slechts enkele ogenblikken te wachten voordat de trein naar Zwolle eraan kwam en om 15.37 zaten wij in de trein weer op weg naar huis.

Op naar het volgende 'avontuur' ....

Dag 2: Winsum - Wierumerschouw

Zo rondom 10.30 uur vertrokken. De rugzak voelde alsof hij de hele nacht niet af was geweest. Het humeur was er echter niet slechter door en wij vertrokken vol goede moed aan de tweede etappe van de route. Lisa voorop, Ilonne en ik er achteraan.

Het zonnetje scheen maar rondom ons zwrte wolken en dreigende luchten. 'Echt Groningen' zei Ilonne en ze wees nog eens op het naderende onheil. De eerste barriere van die dag was een pad door een weiland. Wij waren benieuwd of wij Lisa over het hek heen moesten tillen of dat er ook een andere manier was om op het weiland te komen.

Het hek kon gelukkig open en dus konden we alle drie gemakkelijk op het weiland komen. Maar ondertussen bleek dat hek niet de grootste uitdaging. Na de eerste stappen in het weiland kwamen alle koeien nieuwsgierig op ons af. Zij waren hoogstwaarschijnlijk vooral nieuwsgierig naar Lisa. De koeien waren erg opdringerig en wurmden zich tussen Ilonne en Lisa en mij in. Zij kwamen erg dichtbij en Ilonne moest moeite doen om Lisa rustig te houden. Een eindje verder kwamen alle paarden die in dat weiland stonden op ons af op dezelfde opdringerige manier. Ilonne liep aardig stoicijns edoch in rap tempo door en ik begon te rennen. Ik wilde niets liever dan dat weiland verlaten. Buiten adem en angstig lacherig sloten wij het hek en de koeien en de paarden achter ons. Wij hebben nog enkele minuten staan kijken naar wat ons zo onverwacht overkomen was.

De route daarna ging lang over een drukke weg waar het wandelen in de berm niet echt inspireert echter even later konden wij, in het plaatsje Garnwerd aan het Reitdiep, nog steeds in het zonnetje, een heerlijk kopje koffie met huisgemaakte chocoladetaart eten op het terras. Het cafe Hammingh ligt heel mooi aan het water en is vooral binnen mooi sober en daardoor ook weer hip ingericht. De wandeling daarna door het oude dorp, gebouwd op een wierde, was erg de moeite waard. Wat een mooi gerestaureerd oud centrum!

Helaas was er ergens een sluis afgesloten en moesten we een omleidingsweg nemen. Deze liep niet zo mooi langs het Reitdiep zoals de officiele wandelroute maar was landelijk en lekker rustig. We arriveerden bij het mooie kerkje van Oostum, nu een evenementenlocatie waar Ilonne wilde schuilen voor het naderende onweer. We hoorden het rommelen en Ilonne vond het niet verstandig om met onweer door een weiland te lopen.We wachtten in 'Gods huis' en toen het onweer wegtrok vervolgden wij onze weg. We waren echter al heel dicht bij onze volgende Bed and Breakfast in Wierumerschouw, de Wierumerstee. Al wandelend zag Ilonne de grijze luiken van deze B&B in de verte liggen.

Een prachtig appartement met 6 riante slaapplaatsen als bedstedes gebouwd. Mooi ingericht en zeer volledig met keuken en badkamer. Het ontbij stond al in de koelkast en de bedden waren fris gedekt. De koeien lopen op de djk zowat door de voortuin en het uitaicht is 100% landelijk. Wij genoten hier van de rust, van een lekkere pasta carbonars, zelfgemaakt met meegebrachte etenswaren en van lange goede gesprekken.

We hadden gepland om de volgende dag om 10.00 uur te vertrekken omdat we eigenlijk Haren wilden bereiken, en dat is 16 km lopen. Na een redelijk vroeg ontbijt met heerlijk versgeperst sap en verse eieren van eigen kippen met spek gingen wij om 10.00 uur op weg richting de stad Groningen.